Πρόσφατα, στο δημοτικό συμβούλιο της Ραφήνας 13 δημοτικοί σύμβουλοι σε σύνολο 27 ψήφισαν υπέρ της εγκατάστασης εργοταξίου για 7 χρόνια, σε δημοτική έκταση 12 στρεμμάτων μέσα σε ζώνη πρασίνου και μάλιστα -για να το κάνουν ακόμα χειρότερο- δίπλα σε σχολεία και μέσα στη ζώνη πλημμύρας του ρέματος!
Δηλαδή στην περιοχή που κινούνται παιδιά ηλικιών από 5 μέχρι 18 χρονών, το δημοτικό συμβούλιο επέτρεψε την ανάπτυξη εγκατάστασης που οφείλει να λειτουργεί κάτω από πολύ ειδικές συνθήκες ασφαλείας λόγω υψηλής επικινδυνότητας (κίνηση βαρέων οχημάτων, εκτέλεση επιβαρυντικών για την υγεία εργασιών, διαρκής συγκοινωνιακή όχληση και άλλα)
Μετά τα όσα ζούμε λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας του κράτους για την ανθρώπινη ζωή, δηλαδή τη ζωή των χρηστών της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας που κατεδείχθη με το έγκλημα των Τεμπών, σε τοπικό επίπεδο βιώνουμε το ίδιο έγκλημα σε τραγική επανάληψη. Και αν οι εργαζόμενοι εκεί είναι ενημερωμένοι από τους μηχανικούς και επόπτες ασφαλείας αλλά και βρίσκονται σε ηλικία τέτοια που αντιλαμβάνονται τι θα πει πρόληψη και προστασία, δεν ισχύει το ίδιο για τους μαθητές. Παρόλα αυτά, το δημοτικό συμβούλιο οριακά αποφάσισε να εγκαταστήσει εκεί τον εργολάβο που θα εκτελέσει τα έργα διευθέτησης (και τελικής καταστροφής όπως ξέρουμε) του Μεγάλου Ποταμιού του τόπου μας.
Και εδώ τίθεται για κάθε λογικό πολίτη το ερώτημα:
Αν -ό μη γένοιτο- συμβεί το απευκταίο, θα έχουν αυτοί οι ίδιοι σύμβουλοι την αξιοπρέπεια να παραδεχτούν πως οι ίδιοι επέτρεψαν την ανάπτυξη ενός παράγοντα υψηλού κινδύνου στην καρδιά της πόλης δίπλα σε σχολεία ή θα αρχίσουν το γνωστό πινγκ-πονγκ των ευθυνών, για να μας αποδείξουν (ακόμα μία φορά) την ανευθυνότητα τους.
Γιατί το βλέπουμε συνεχώς. Σε κάθε συμφορά, αυτοί που την προκάλεσαν με την πολιτική τους απόφαση να αποποιούνται τις σκληρές ευθύνες τους και να ψάχνουν να βρουν έναν "σταθμάρχη" για να του τις επιρρίψουν.
Και για να καταλάβουν όλοι γιατί τα θέματα που αφορούν την ασφάλεια δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με ελαφρότητα, θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από την κατάθεση του πραγματογνώμονα Δ. Λιότσου που διερευνά το άλλο έγκλημα, εκείνο του 2018 στο Μάτι. Στις 7/3/2023 ανάφερε επί λέξει (και αναφερόμενος στο Κόκκινο Λιμανάκι ως περίπτωση)
«Οι δίοδοι προς τη θάλασσα είναι τουλάχιστον 25. Από τη Λεωφόρο Μαραθώνος μέχρι τη θάλασσα, είναι 850 μέτρα. Μόνο δύσκολο κομμάτι είναι στο Κόκκινο Λιμανάκι. Σε όλη την υπόλοιπη περιοχή όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην θάλασσα. Η απόσταση για ένα μέσο άνθρωπο προς τη θάλασσα είναι περίπου 20 λεπτά. Ο κόσμος έφυγε αυτοβούλως με τα οχήματα του. Στις 18:00 με την ενημέρωση του δημάρχου (ότι δεν κινδυνεύουν) ο κόσμος καθησυχάστηκε. Δεν είχε ενημερωθεί ο κόσμος πως η φωτιά κατευθύνεται προς την περιοχή».
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου