Μάρκετινγκ στα αναδασωτέα

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την ασύλληπτη καταστροφή που έπληξε τη χώρα μας, σε ένα κρεσέντο της προβολής φιλοπεριβαλλοντικού προφίλ (σε αντίστιξη με τη γεμάτη κυνισμό  δήλωση στον Ερημίτη, πως κάποια στιγμή θα καεί) ,  δήλωσε:

Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου από αύριο κάθε έκταση που κάηκε κηρύσσεται αναδασωτέα

Προς τι η ΠΝΠ κ. Μητσοτάκη; Μετά από δασικές καταστροφές, το ελληνικό Σύνταγμα  με τη διάταξη του άρθρου 117 και της παραγράφου 3  Συντάγματος ορίζει πως «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό.»

 Πράξη νομοθετικού περιεχομένου για τα μάτια του κόσμου δηλαδή;*

 Πιο συγκεκριμένα, σήμερα ισχύει το εξής. Κάθε καμένη δασική έκταση (δίχως η διάταξη να περιορίζεται μόνο στα δάση) κηρύσσεται αναδασωτέα με σκοπό αφενός τη διατήρηση του δασικού χαρακτήρα της έκτασης (προκειμένου να αποκλειστεί η διάθεση για άλλο προορισμό) και για την προστασία της φυσικής αναγέννησης.

Αναδάσωση προβλέπεται όπου η φυσική αναγέννηση δεν είναι δυνατή (επανειλημμένα καμένες εκτάσεις ή υποβαθμισμένοι τόποι, αλλά προβλέπεται και δάσωση εκτάσεων που δεν είχαν μέχρι πρότινος δασικό χαρακτήρα. Η κήρυξη αναδάσωσης απορρέει από την παραπάνω Συνταγματική διάταξη και είναι υποχρεωτική εξίσου για τις δημόσιες όσο και για τις ιδιωτικές εκτάσεις.

Τι θα προσθέσει η ΠΝΠ (εκτός από πόντους προβολής του συνενόχου της καταστροφής);

Ο  Ν. 998/79 έδινε τρίμηνη προθεσμία για την κήρυξη των εκτάσεων ως αναδασωτέων, προθεσμία  η οποία έχει μετατραπεί σε δίμηνη από το 1992 με τον  Ν. 2040/1992. Είναι ενδεικτική προθεσμία και έχει τον χαρακτήρα της έντονης επισήμανσης – προτροπής, αλλά δεδομένης της Συνταγματικής επιταγής, θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική και η τήρηση της να είναι αυστηρά ελεγχόμενη. Αλλάζει ο χαρακτήρας της έντονης προτροπής σε «υποχρέωση»; Ρωτάμε γιατί αυτό δεν διαφαίνεται στις προθέσεις της κυβέρνησης. Τουλάχιστον μέχρι τώρα.

Μέχρι την κήρυξη και σε συνέχεια αυτής

Ο  Ν. 998/79 επιβάλλει τη  φύλαξη της καμένης περιοχής, αμέσως μετά την κατάσβεση μίας πυρκαγιάς και επιβάλλει στον δασάρχη να  προβεί στις αναγκαίες διοικητικές ενέργειες προκειμένου η έκταση να καθοριστεί (αεροφωτογραφία, χαρτογράφηση) και να αναδασωθεί.

Θα αλλάξει κάτι η ΠΝΠ, ή απλά θα γίνονται τα ίδια αλλά με …ΠΝΠ;

Αυστηρότητα στη φύλαξη (και από τον νόμο Χατζηδάκη)

Ο έστω και μέτρια αυστηρός χαρακτήρας που αποδίδει ο νόμος στη φύλαξη των καμένων εκτάσεων, αποσκοπεί στην διαφύλαξη της ίδιας της υπόστασης των εκτάσεων αυτών και απέναντι στον κίνδυνο άρσης της .

Εκεί χρειάζεται μία προσθήκη με ΠΝΠ που να διασφαλίζει τη φύλαξη, να την κάνει υποχρεωτική επί ποινή αυστηρότατη για τους παραβάτες. Από βοσκούς μέχρι ….εργολάβους.

Ποιες είναι οι απειλές για τις αναδασωτέες εκτάσεις;

Οι μεγαλύτεροι εχθροί (απειλές διατάραξης της υπόστασης των εκτάσεων) των αναδασωτέων εκτάσεων είναι

 

•  η απόφαση ΣτΕ Ολ. 2499/2012

με Πρόεδρο τον Κ. Μενουδάκο και εισηγήτρια την σημερινή ΠτΔ  Αικ. Σακελλαροπούλου,  η οποία προβλέπει πως «προκειμένου να εκτελεστεί έργο, το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία, εφόσον η εκτέλεση του υπόψη έργου στην έκταση αυτή είναι απολύτως αναγκαία και επιτακτική, στο μέτρο που η παρέλευση του απαιτούμενου για την πραγματοποίηση της αναδάσωσης χρονικού διαστήματος, θα είχε ως συνέπεια τη ματαίωση του επιδιωκόμενου δημόσιου σκοπού.» και θεωρεί πως

«ο εκτελεστικός του Συντάγματος Ν. 998/1979, διέκρινε τα σημαντικά, κατά τις αντιλήψεις της εποχής εκείνης, έργα υποδομής, δηλαδή τα στρατιωτικά έργα, για τα οποία αναγνώρισε τη δυνατότητα να εκτελούνται και σε αναδασωτέες εκτάσεις. Την ίδια δυνατότητα αναγνώρισε μεταγενέστερα ο νομοθέτης και για την εκτέλεση σημαντικών δημοσίων έργων και έργων υποδομής, μεταξύ των οποίων οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και τα συνοδά έργα, για τα οποία εκδίδεται σχετική έγκριση επέμβασης»

(Η απόφαση είχε δικαιώσει την «Αιολική Ερατεινής» για εγκατάσταση αιολικού πάρκου στον Ελικώνα, σε έκταση η οποία έχει χαρακτηριστεί αναδασωτέα. Μεταξύ των αντιδίκων ήταν και ο δήμος Θίσβης)

• το άρθρο 102 του Ν.4685/20 (νόμος Χατζηδάκη)

που προσθέτει στις επιτρεπτές εγκαταστάσεις σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις και τις συνοδές υποδομές τους, ανοίγοντας έτσι θεαματικά το φάσμα των δυνατών εξαιρέσεων, ειδικά στις δασικές διανοίξεις για την εξασφάλιση «πρόσβασης» των υποδομών και άλλων εγκαταστάσεων. Συνδυάστε το 102 του 4685/20 με την προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ και έχετε μία καλή εικόνα των προθέσεων που θα αναπτυχθούν σύντομα στις καμένες περιοχές.

Φυσικά, πάντα υπάρχει ο κλασικός κίνδυνος των εξαιρέσεων ολόκληρων περιοχών, με τη δικαιολογία της προηγούμενης ασκούμενης δραστηριότητας, που στο επικρατούν  πνεύμα της διευκόλυνσης της επιχειρηματικότητας, γίνεται λάστιχο. Δεν θα προσθέσουμε την πληγή των οικιστικών πυκνώσεων, που δίχως φύλαξη των αναδασωτέων εκτάσεων θα βρει «πεδίο δόξης λαμπρό», άσχετα αν το πράγμα είναι ακόμα θολό. Το παρακολουθούμε με εξαιρετικό (!!!) ενδιαφέρον.

• Η βόσκηση και οι χαρακτηρισμένοι βοσκότοποι με τον 4351/15

Άλλο ένα καίριο σημείο που θα είχε νόημα και μάλιστα υψηλό, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, είναι η αυστηρή τήρηση των διατάξεων του άρθρου 8 του Ν. 4351/2015, όπου διευκρινίζονται μεταξύ άλλων τα κάτωθι

Δεν αποτυπώνονται ως βοσκήσιμες γαίες, εκτάσεις που:

β) είχαν τη μορφή δάσους ή δασικής έκτασης και καταστράφηκαν από πυρκαγιά ή αποψιλώθηκαν με άλλον τρόπο και έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, με την επιφύλαξη των άρθρων 105 και 107 του ν.δ. 86/1969 (Δασικός Κώδικας),

γ) περιλαμβάνονται σε προγράμματα αναδάσωσης των δασικών υπηρεσιών.

Μία ΠΝΠ που θα αυστηροποιούσε τη σχετική με τις αποκαταστάσεις κατεστραμμένων δασών και δασικών εκτάσεων, θα είχε σημαντικό νόημα. Μέχρι τότε, η αναφερόμενη ΠΝΠ θα είναι απλά «επικινωνιακό τέχνασμα»

Από την καταστροφή που έζησε η χώρα, η στάχτη δεν έχει κατακάτσει ακόμα. Σίγουρα οι μέχρι χθες κυνικοί στα περιβαλλοντικά, όπως ο Μητσοτάκης και ο πολιορκητικός του κριός σε όλα τα αντιλαϊκά και αντικοινωνικά νομοθετήματα, Χατζηδάκης, εμφανίζονται ως «προστάτες» του περιβάλλοντος. Η μέχρι τώρα πολιτεία τους μιλάει ξεκάθαρα και αποκαλύπτει πως πρόκειται για ένα τέχνασμα των συμβούλων του σε μία στρατηγική πολιτικού marketing. Κάπως πρέπει να ξεχαστεί το διασημότερο hashtag στην Ελλάδα και ένα σωρό καλλιτεχνικής δημιουργίας. Από μαντινάδες μέχρι πίνακες ζωγραφικής. Ο καιρός θα δείξει και τις προθέσεις και τη σοβαρότητα με την οποία θα αντιμετωπίσουμε ως λαός τους υποδαυλιστές της καταστροφής και του φυσικού μας περιβάλλοντος.

Ο καιρός γαρ εγγύς, που έλεγε και ο προφήτης Λιακόπουλος (αλήθεια που χάθηκε αυτή η ψυχή και τον κλέβει ο Βελόπουλος;)

 

 

*Που ήταν το φιλοδασικό προφίλ όταν ο Χαρδαλιάς ανακοίνωνε τις Δρυάδες, χωρίς διαχειριστικό σχέδιο και πρόγραμμα;