Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας / Στο ΣτΕ ο αγώνας των πολιτών για να μην γίνει τσιμέντο

 


Η απόφαση για την οριοθέτηση αυξάνει τον κίνδυνο για καταστροφικές πλημμύρες

Για τις 14 Απριλίου αναβλήθηκε η δίκη στο ΣτΕ, η οποία ήταν να γίνει την προσεχή Τετάρτη 3 Μαρτίου, μετά από προσφυγή συλλόγων και πολιτών των Δήμων Ραφήνας - Πικερμίου και Σπάτων - Αρτέμιδος κατά της οριοθέτησης του ρέματος Ραφήνας στα 16 τελευταία χιλιόμετρα προς τις εκβολές του, όχι στη φυσική του κοίτη, αλλά «πάνω» στα σχεδιαζόμενα έργα διευθέτησης με συρματοκιβώτια και σκυρόδεμα. Ως εκ τούτου, το ρέμα περιορίζεται σε μια στενή ζώνη, με αποτέλεσμα την καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας του...

Οι προσφεύγοντες αιτούνται την ακύρωση της απόφασης του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών (ΦΕΚ Δ' 328/18-6-2019) «Επικύρωση καθορισμού οριογραμμών ρέματος Ραφήνας από Χιλιομετρική Θέση 0+000 έως Χ.Θ. 15+000 και ρέματος Βαλανάρη από Χ.Θ. 0+000 (θέση συμβολής στη Χ.Θ. 3+958 του ρέματος Ραφήνας) έως Χ.Θ. 2+000». Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας διασχίζει την πεδιάδα Μεσογείων από τα δυτικά προς τα ανατολικά σε μήκος 25 χιλιομέτρων περίπου πριν από την εκβολή του, νότια του σημερινού λιμανιού της Ραφήνας.

Στους λόγους ακύρωσης προβάλλεται το πολλαπλώς προστατευτικό καθεστώς του ρέματος και γι’ αυτό η οριοθέτησή του έπρεπε να γίνει με Προεδρικό Διάταγμα. Καθώς από το 1993 έχει χαρακτηριστεί ως ρέμα ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, ο Νόμος 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας - Αττικής» (Α΄156) το κατατάσσει στους Προστατευόμενους Υγροτόπους Α΄ Προτεραιότητας, που περιλαμβάνονται και στο μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών των Υδατικών Διαμερισμάτων Αττικής, Ανατολικής Πελοποννήσου και Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας.

Η Υπουργική Απόφαση, επισημαίνεται, αγνοεί τα παραπάνω, αφού καθορίζει στενότερες γραμμές οριοθέτησης, υποβιβάζοντας τον υγρότοπο της εκβολής σε απόληξη αγωγού ομβρίων υδάτων, με σοβαρές συνέπειες στο οικοσύστημα και στην ομαλή φυσική λειτουργία του ρέματος. Επιπλέον «διαγράφει» τον υγροτοπικό χαρακτήρα του ρέματος όταν σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο η διατήρηση νησίδων φυσικού περιβάλλοντος και βιοποικιλότητας στον αστικό ιστό αποτελεί προτεραιότητα. Παράλληλα παραβιάζεται η Οδηγία 92/43 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, δεδομένου ότι έχει διαπιστωθεί επιστημονικά η ύπαρξη φυσικών οικοτόπων στα υδατικά σώματα της λεκάνης του ρέματος Ραφήνας με ειδικό ενδιαφέρον για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, όπως επίσης η Οδηγία για την προστασία των πτηνών 2009/147 Ε.Ε. και σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις ενσωμάτωσης.

Στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχουν καταγραφεί γύρω στα 100 είδη πουλιών, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 22 είναι προστατευόμενα. H Kίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, αναφερόμενη στην προγενέστερη απόφαση 2145/20 του ΣτΕ, που έκρινε νόμιμη και συνταγματική την περιβαλλοντική αδειοδότηση για την κατασκευή των έργων, θεωρεί ότι δίνει το τελειωτικό χτύπημα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, σε ένα από τα μεγαλύτερα της Αττικής. Κι αυτό γιατί η διευθέτηση αυξάνει τον κίνδυνο για καταστροφικές πλημμύρες, ειδικά μέσα στην επόμενη δεκαετία, νομιμοποιεί καταπατήσεις και αυθαίρετα που δημιουργούν στενώσεις στην κοίτη, τα οποία μάλιστα εκθέτει σε άμεσο κίνδυνο, και καταστρέφει ένα από τα τελευταία πολύτιμα οικοσυστήματα της Αττικής.

Σχόλια